درختی است جنگلی و بیش از ۲۰۰ گونه دارد که شکل ظاهری آنها برحسب گونهی درخت تفاوت دارد. برخی به صورت درختان عظیمالجثه و بعضی دارای ارتفاع کم و حتی به صورت درختچه میمانند و بیشتر در نواحی معتدل سراسر کشورها انتشار دارند. در اینجا به نام علمی و مشخصات مربوط به یک گونه از آنها که میوهی درخت (بلوط) مصرف خوراکی داشته و در طب سنتی نیز کاربرد دارد اشاره شده است.
نام علمی: Quercus robur
نام فرانسوی درخت: Chene
نام فرانسوی میوه: Gland
نام انگلیسی درخت: Oak tree
نام انگلیسی میوه: Oak
نامهای دیگر میوه به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، بلوط، بالوط، ثمرالفواد، بلّوط، عفصیج و سندیان میباشد.
تیره گیاه: بلوط Fagaceae
نوع گیاه: درخت
مشخصات ظاهری: درختی است با طول عمر زیاد به ارتفاع حدود ۲۰ متر گاهی موارد بیشتر، ساقه و شاخههای آن ضخیم و طویل و برگهای آن سبزرنگ، متناوب، ساده، چرمی شکل و دندانهدار میباشند. گلهای نر آن خاتونهای باریکی به وجود میآورند که حالت آویخته بر روی درختدارند، ولی گلهای ماده آن منفرد و یا به صورت خاتونهای کوتاه و معمولاً کروی و کم گل میباشند. میوهاش استوانهای به ابعاد خرمای نارس و کمی دراز و در یک پیاله قرارگرفته است و محتوای میوه، مغز سفیدرنگ مایل به زرد است و پوست خارجی میوهی رسیده و خشکشده، زردِ مایل به قهوهای میباشد.
طبیعت: طبق نظر حکمای طب سنتی، طبیعت آن سرد و خشک است.
رویش جغرافیایی: اغلب به صورت خودرو در نواحی معتدل و جنگلی کشورهای اروپایی و در ایران بیشتر در استانهای کردستان، آذربایجان شرقی و غربی و فارس انتشار دارد.
ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در برگ، پوست و میوه بلوط: مقدار قابلملاحظهای تانن، ماده چرب، پروتئین، قند و نشاسته در آنها تشخیص داده شده است.
بخش مورد استفاده: مغز آردی میوه. در ضمن پوست بلوط، برگ و گال درخت نیز خواص دارویی دارند.
نحوه مصرف: معمولاً مغز میوه را به صورت پودر و به روشهای مختلف دیگری استفاده میکنند.
خواص درمانی پوست بلوط: جوشاندهی آن در استعمال خارجی، برطرفکننده اگزما و التیامبخش زخمهای سطحی (زرد زخم) و برای ناراحتیهای پوستی (سرخی و التهاب در چینهای پوست کنج ران و زیر بغل که بر اثر سایش به همدیگر به وجود میآید)، بواسیر، ترک مقعد و ناراحتیهای زنانگی نیز مفید میباشد و به صورت غرغره، برای گلودرد و التهابات لوزهها مؤثر است.
تذکر: زیادهروی در مصرف بلوط، مولد سودا و موجب انسداد مجاری عروقی میشود.
منابع و مآخذ:
- گیاهان دارویی (دکتر زرگری، علی)
- معارف گیاهی (میرحیدر، حسین)
- شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران (دکتر مظفریان، ولیالله)
- مرجع کامل گیاهان دارویی و معطر (مهندس فرزاد، محمدعلی)
- شفا (دکتر رجحان، محمدصادق)
- خوردنیهای شفابخش و مضرات آنها (نعیمی، محمدحسن)
- از سیر تا پیاز (دکتر پورعبدالله، عبدالله)
- آلوئهورا گیاه هزار درمان (مهندس موسوی، فخرالسادات / استکی، معصومه)
- اسرار گیاهان دارویی (حاجی شریفی، احمد)
- گیاهان معجزهگر (دکتر خوشبین، سهراب)
- سیاهدانه، دانه شفابخش (نویمایر، یوزف)
- اطلس مصور گیاهان دارویی (کیانی، کاظم)
- فرهنگ جامع کلینیکی گیاهان دارویی (دکتر اکبرزاده پاشا، حجتالله)
- گزیده گیاهان دارویی (دکتر صمصام شریعت، سید هادی)
- خواص طبیعی میوهها و سبزیجات (دکتر آذر، ماهیار / دکتر اصلانآبادی، سعید / دکتر اصلانآبادی، ناصر / دکتر امام، مهدی / دکتر پادراد، سوزان / دکتر حسینپناه، رامین / دکتر ساداتیان، سید اصغر / خلاصی، مرجان / دکتر علویان، سید موید / دکتر فلسفی، حمیده / دکتر قاضیزاده، شیرین / دکتر لسان پزشکی، محبوب / دکتر هاشمی، سونیا)
- فرهنگ مصور گیاهان دارویی (رحیمینیا، مصطفی)
- طب الصمصام (صانعی، صمصام)
- گیاهان دارویی شاخص در پزشکی و صنایع (دکتر قاسمی دهکردی، نصرالله)
- دایره المعارف گیاهان دارویی (دکتر کرمعلی، جواد)
- گیاهان دارویی (ولاگ، ژان / استودولا، ژیری)
- گیاهان دارویی و نحوه و کاربرد آنها (استاد خسروی، سید مهدی)
[/bg_collapse]
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.