فوفل

1. داروی ضد کرم است.
2. در گذشته جهت درمان کرم‌های نواری 30 گرم آرد دانه این گیاه را جوشانده به صورت تنقیه استفاده می کردند، در پزشکی امروز روش تنقیه ممنوع می‌باشد.
3. فوفل به هضم غذا کمک می‌کند.
4. ضد مالاریا و تب‌های نوبه‌ای است.
5. ضد سرفه است.
6. قاعده‌آور می‌باشد، خانم‌های حامله از خوردن آن خودداری کنند.
7. جهت معالجه استسقاء و آفتاب‌زدگی از پوست میوه این گیاه می‌توان استفاده کرد.
8. جهت دیفتری اسانس برگ‌های این گیاه را به صورت بخور و غرغره می‌توان استفاده کرد.
9. جهت سستی اعصاب از این گیاه می‌توان استفاده کرد.
10. جهت رفع جوش‌های دهان که در اثر گرمی می‌باشد از دمکرده این گیاه مزمزه شود.
11. مزمزه کردن دمکرده آن باعث تقویت لثه و جلوگیری از خونریزی آن می‌شود.
12. جهت یبوست 8 گرم از دانه سرخ رنگ این گیاه میل شود.
13. تقویت کننده معده می‌باشد.

• اشخاصی که سنگ کلیه و مثانه دارند از خوردن این گیاه خودداری کنند.
• مصرف این گیاه باید تحت نظر پزشک باشد.
• مصرف فوفل برای سینه و صدا مضر است بهتر است همراه کتیرا میل شود.

خواص آن: قابض و رادع و مانع صعود بخارات به دماغ می شود تقویت کننده اعصاب و رافع رطوبت دهان و سستی اعصاب و اعضاء بدن و امراض گرم دهان و سستی دندان ها و لثه و خونریزی آنها را رفع می نماید. درد پهلو را رفع نموده و مقوی دل و اعضاء بی حس شده و معده است و بند آورنده اسهال و قاطع عرق و رافع دردهای گرم می باشد . نوع سرخ آن تا میزان دو درهم مسهل ملایمی است. مدر بول بیش از سنبل هندی و رومی است
جوش دادن آن درآب و سپس صاف کردنش و آشامیدن آب آن برای کسانی که دارای سنگ کلیه و مثانه و قولنج و سینه خشن شده هستند مضر است که مصلح آن کتیرا می باشد
سرمه کردن آن برای سستی و سنگینی پلک چشم و التهاب و سرخی چشم و خارش جرب آن مفید و مقدار مصرف دارویی آن یک مثقال است. جویدن آن باعث خوشبویی و تسکین حرارت دهان و تقویت لثه و دندان می شود و طبق دستورات ضماد آن برای ورم گرم سفت نافع است. برگ آن نارس و خشک نشده بخورند باعث دوران سر و خفقان می شود و مصلح آن آشامیدن آب سرد است.