گز علفی نوعی مان و ماده‌ی شیرینی است که در اثر نیش زدن حشره‌ای به برگ و به ساقه‌های جوان درختی از بلوط‌ها به دست می‌آید.
نام علمی درخت:
Quercus mannifera Lindl.، نام فرانسه درخت Chene a manne و نام انگلیسی آن Oak tree می‌باشد. این درخت به فارسی بلوط و درخت گز علفی گفته می‌شود. نام‌های دیگر گز علفی به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، گز علفی، گز گزو، مان، دارمازو، گزو، مازوداز، برودار، برو، بلو و طرفه نامیده شده است.
تیره گیاه:
بلوط Fagaceae
مشخصات ظاهری گز علفی:
پس از وارد شدن نیش حشره به برگ و ساقه‌های جوان، شیره‌ی درخت که همان گز علفی است به صورت مایع از برگ و ساقه خارج می‌شود و در مجاورت هوا سفت می‌گردد. سپس سحرگاه روز بعد اشخاص با تکان دادن شاخه‌های درخت و چیدن برگ‌ها، گز علفی را از آنها جدا می‌کنند. به همین علت این گز اغلب با برگ و سرشاخه خرد شده مخلوط است و به رنگ سبز علفی در بازار عرضه می‌شود. گز علفی هر چقدر کمتر با خرده برگ و ساقه‌ها مخلوط باشد مرغوبتر است و رنگ آن سفید، صاف و شفاف و دارای طعم شیرین می‌باشد.
طبیعت گز علفی:
طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.
رویش جغرافیایی درخت مولد گز علفی: در کشورهای ماورای قفقاز، سوریه، آناتولی، قبرس و در ایران در اغلب نواحی جنگلی و در استان‌های کردستان و لرستان انتشار دارد.
ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در گز علفی:
ساکارز، چهار نوع پلی ساکارید، گلوکز، فروکتوز و موسیلاژ در آن تشخیص داده شده است.
خواص درمانی:
- انرژی‌زا و تقویت کننده اعضای تنفس و جهاز گوارش
- نرم کننده سینه و صاف کننده صدا
- ضد نفس تنگی و مسکن سرفه‌های گرم
- ضد خونریزی و قبض کننده
- تقویت کننده معده و جزء ملین‌های قندی محسوب می‌شود
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.