نام علمی: Polygonum Bistorta
نام فرانسوی: Bistorte
نام انگلیسی: Serpentary
نامهای دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، انجبار، انگبار، انارف و اناریف نامیده شده است.
تیره گیاه: علف هفتبند Polygonaceae
نوع گیاه: بوته
مشخصات ظاهری: گیاهی است چندساله به ارتفاع حدود ۳۰ سانتیمتر که گاهی موارد ارتفاع آن به یک متر هم میرسد. ساقه گیاه قائم، بدون شاخه و خطدار است. برگهای آن متناوب، کناره برگها موجدار، سطح فوقانی پهنک برگ سبز شفاف و سطح تحتانی پهنک برگها به رنگ سبز مایل به سفید میباشد. برگهای قسمت پایین ساقه، بزرگ، نوکتیز، دارای دمبرگی دراز و برگهای قسمت انتهایی ساقه، کوچکتر و بدون دمبرگ هستند. در انتهای ساقه، گلدهنده، گلهای آن به صورت سنبله، رنگ گلها قرمز و گاهی موارد به ندرت سفید میباشد. میوهاش فندقه، بیضوی، سهگوش، شفاف و محتوی یک دانه است. ساقه زیرزمینی (ریزوم) انجبار، ضخیم، استوانهای، به هم چسبیده و اطراف سطح خارجی آن را ریشکهای فراوانی فراگرفته است. قسمت مورد استفاده این گیاه ریزوم آن است که گاهی مواقع به اشتباه ریشه خوانده میشود.
رویش جغرافیایی: در نواحی معتدل کوهستانی ایران و اغلب کشورها خصوصاً در کشورهای آسیایی و اروپایی انتشار دارد.
بخش مورد استفاده: ریزوم (ساقه زیرزمینی)
طبیعت انجبار: طبق نظر حکمای طب سنتی، طبیعت آن سرد و خشک است.
ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در ریزوم انجبار: آمیدون، مواد آلبومینوئیدی، اکسالات کلسیم، اسید گالیک، قندهای مختلف، اکسی میتل آنتراکینون، یک مادهی رنگی به نام قرمز انجبار، تانن و نشاسته در آن تشخیص داده شده است.
نحوه مصرف: معمولاً به صورت دمکرده یا جوشانده استفاده میکنند و در طب سنتی برای درمان بیماریها، نحوه و مقدار مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز میکند.
خواص درمانی: بندآورندهی خونریزی، کاهنده تب، قبضکننده قوی و تقویتکننده، رفعکننده ترشحات مخاطی، تحلیلبرنده ورم مجاری ادراری، تقویتکننده مخاط و بافتهای دهان، مفید برای نزلههای مزمن، قطعکننده خون در ادرار و مفید برای ضعف اشتها میباشد. در ضمن برای رفع اسهال، بیاختیاری دفع ادرار، کنترل انزال منی و تب نوبه نیز مفید است. در استعمال خارجی، جوشاندهی ریزوم انجبار برطرفکننده ترشحات سفید مهبل میباشد. جوشاندهی ریزوم انجبار به صورت غرغره، التیامبخش زخم مخاط دهان و لثهها و رفع کننده گلودرد، آنژین و ورم لوزتین و به صورت تنقیه، التیامبخش خراشهای ناحیه مقعد است.
منابع و مآخذ:
- گیاهان دارویی (دکتر زرگری، علی)
- معارف گیاهی (میرحیدر، حسین)
- شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران (دکتر مظفریان، ولیالله)
- مرجع کامل گیاهان دارویی و معطر (مهندس فرزاد، محمدعلی)
- شفا (دکتر رجحان، محمدصادق)
- خوردنیهای شفابخش و مضرات آنها (نعیمی، محمدحسن)
- از سیر تا پیاز (دکتر پورعبدالله، عبدالله)
- آلوئهورا گیاه هزار درمان (مهندس موسوی، فخرالسادات / استکی، معصومه)
- اسرار گیاهان دارویی (حاجی شریفی، احمد)
- گیاهان معجزهگر (دکتر خوشبین، سهراب)
- سیاهدانه، دانه شفابخش (نویمایر، یوزف)
- اطلس مصور گیاهان دارویی (کیانی، کاظم)
- فرهنگ جامع کلینیکی گیاهان دارویی (دکتر اکبرزاده پاشا، حجتالله)
- گزیده گیاهان دارویی (دکتر صمصام شریعت، سید هادی)
- خواص طبیعی میوهها و سبزیجات (دکتر آذر، ماهیار / دکتر اصلانآبادی، سعید / دکتر اصلانآبادی، ناصر / دکتر امام، مهدی / دکتر پادراد، سوزان / دکتر حسینپناه، رامین / دکتر ساداتیان، سید اصغر / خلاصی، مرجان / دکتر علویان، سید موید / دکتر فلسفی، حمیده / دکتر قاضیزاده، شیرین / دکتر لسان پزشکی، محبوب / دکتر هاشمی، سونیا)
- فرهنگ مصور گیاهان دارویی (رحیمینیا، مصطفی)
- طب الصمصام (صانعی، صمصام)
- گیاهان دارویی شاخص در پزشکی و صنایع (دکتر قاسمی دهکردی، نصرالله)
- دایره المعارف گیاهان دارویی (دکتر کرمعلی، جواد)
- گیاهان دارویی (ولاگ، ژان / استودولا، ژیری)
- گیاهان دارویی و نحوه و کاربرد آنها (استاد خسروی، سید مهدی)
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.