نام علمی: Syzygium aromaticum
نام فرانسوی: Giroflier
نام انگلیسی: Clove
نامهای دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، میخک، قرنفل و قرنفول نامیده شده است.
تیره گیاه: مورد Myrtaceae
نوع گیاه: درخت
مشخصات ظاهری: درختی است به ارتفاع حدود ۱۰ متر و مخروطی شکل با برگهای همیشهسبز و ناخزان، متقابل، بیضوی، چرمی شکل، نوکتیز و دارای دمبرگهای قرمزرنگ، گلهای آن کوچک، سفیدرنگ، مجتمع و معطر و غنچههای خشکشده آن (میخک)، میخی شکل و به طول حدود یک سانتیمتر میباشند. هر غنچه میخک دارای دو قسمت متمایز، یکی سر و دیگری دنباله است.
رویش جغرافیایی: در اغلب کشورها و ایران به صورت پرورشی و گلخانهای کاشته میشود، ولی منشأ رویش آن در بعضی از نواحی اندونزی، اقیانوسیه، فیلیپین، تانزانیا و ماداگاسکار میباشد. در ضمن در برزیل و آمریکا نیز در وسعت کم کاشته میشود.
طبیعت: طبق نظر حکمای طب سنتی، طبیعت آن خیلی گرم و خشک میباشد.
بخش مورد استفاده: گل میخک.
ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در آن: اوژنول، اوژنین، فورفورال، وانیلین و غیره در آن تشخیص داده شده است.
نحوه مصرف: معمولاً گل میخک را به صورت دمکرده استفاده میکنند و در صنایع غذایی، عطرسازی، صابونسازی، تهیهی خمیردندان و محلولهای شستوشوی دهان و غیره نیز کاربرد دارد. در طب سنتی برای درمان بیماریها، نحوه و مقدار مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز میکند.
خواص درمانی: بادشکن، تقویتکننده معده، برطرفکننده درد کمر خانمها پس از زایمان، مسکن درد دندان، محرک جهاز هاضمه، مفید برای بیماریهای شریانی، ضد تهوع و آشفتگی، دفعکننده کرمهای روده، بازکننده گرفتگیها، ضد تب، قاعدهآور، مقوی کبد، کلیه و طحال، افزاینده نیروی جنسی در سردمزاجان، ترمیمکننده قرنیه چشم، تقویتکننده مغز و حافظه، ضد استسقا، آرامبخش، برطرفکننده ضعف اعصاب، محرک، اشتهاآور، مقوی دستگاه گوارش و بازکننده گرفتگی صدا میباشد. در ضمن برای سردرد، بیماریهای رحم، تکرر ادرار، گرفتگی عضلات، خشونت گلو، تنگی نفس، وسواس، ترس، سکسکه و کمردرد نیز مفید است. گل میخک علاوه بر اینکه در طب سنتی کاربرد دارد، به عنوان یک ادویه معطر نیز استفاده میشود و یکی از اقلام وارداتی به ایران میباشد.
تذکر: خانمهای باردار در اوایل دوران بارداری باید از استفاده از گل میخک پرهیز کنند زیرا سبب سقط جنین میشود. مصرف گل میخک برای گرممزاجان مضر بوده و سبب ایجاد ناراحتیهای کلیه و روده میگردد.
منابع و مآخذ:
- گیاهان دارویی (دکتر زرگری، علی)
- معارف گیاهی (میرحیدر، حسین)
- شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران (دکتر مظفریان، ولیالله)
- مرجع کامل گیاهان دارویی و معطر (مهندس فرزاد، محمدعلی)
- شفا (دکتر رجحان، محمدصادق)
- خوردنیهای شفابخش و مضرات آنها (نعیمی، محمدحسن)
- از سیر تا پیاز (دکتر پورعبدالله، عبدالله)
- آلوئهورا گیاه هزار درمان (مهندس موسوی، فخرالسادات / استکی، معصومه)
- اسرار گیاهان دارویی (حاجی شریفی، احمد)
- گیاهان معجزهگر (دکتر خوشبین، سهراب)
- سیاهدانه، دانه شفابخش (نویمایر، یوزف)
- اطلس مصور گیاهان دارویی (کیانی، کاظم)
- فرهنگ جامع کلینیکی گیاهان دارویی (دکتر اکبرزاده پاشا، حجتالله)
- گزیده گیاهان دارویی (دکتر صمصام شریعت، سید هادی)
- خواص طبیعی میوهها و سبزیجات (دکتر آذر، ماهیار / دکتر اصلانآبادی، سعید / دکتر اصلانآبادی، ناصر / دکتر امام، مهدی / دکتر پادراد، سوزان / دکتر حسینپناه، رامین / دکتر ساداتیان، سید اصغر / خلاصی، مرجان / دکتر علویان، سید موید / دکتر فلسفی، حمیده / دکتر قاضیزاده، شیرین / دکتر لسان پزشکی، محبوب / دکتر هاشمی، سونیا)
- فرهنگ مصور گیاهان دارویی (رحیمینیا، مصطفی)
- طب الصمصام (صانعی، صمصام)
- گیاهان دارویی شاخص در پزشکی و صنایع (دکتر قاسمی دهکردی، نصرالله)
- دایره المعارف گیاهان دارویی (دکتر کرمعلی، جواد)
- گیاهان دارویی (ولاگ، ژان / استودولا، ژیری)
- گیاهان دارویی و نحوه و کاربرد آنها (استاد خسروی، سید مهدی)
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.