قهوه سبز فواید فراوانی برای سلامتی دارد و در زمینه کنترل بسیاری از بیماری ها کارآمد است. اما در رابطه با اثرات آن در لاغری نمی توان با قطعیت نظر داد
شاید شما هم اسم قهوه سبز را این روزها زیاد شنیده باشید، قهوه‌ای که ادعا میشود اثرات بی‌نظیری برای کاهش وزن دارد.
جالب است بدانید در رابطه با اثر قهوه سبز و ماده موثر موجود در آن که با نام کلروژنیک اسید شناخته میشود، بر بسیاری از بیماری‌ها مطالعات متعدد صورت گرفته است و قهوه سبز به عنوان پیشگیری کننده از ابتلا به بیماری‌هایی چون بیماری‌های کبدی، سنگ کیسه صفرا، سیروز کبدی، سرطان کبد ، دیابت ، مقاومت به انسولین،فشار خون و …. معرفی شده است. اما در رابطه با اثر آن بر لاغری اتفاق نظر وجود ندارد.
قهوه سبز چیست؟ قهوه سبز در حقیقت همان قهوه معمولی خودمان است که خام و تفت داده نشده است . قرص‌های مکمل و یا نوشیدنی‌های قهوه سبز، از این قهوه سبز تهیه می‌شوند. قهوه سبز، آن طعم تلخ و آشنای قهوه را ندارد و بیشتر به یک نوشیدنی گیاهی شبیه است.
قهوه سبز به نسبت قهوه معمولی از کافئین بیشتری تشکیل شده است و دارای مقادیر فراوانی کلروژنیک اسید می‌باشد.
کلروژنیک اسید چیست؟ کلروژنیک اسید نوعی کافئیک اسید است که در قهوه معمولی و قهوه سبز یافت میشود. ۸۰۰-۵۰۰ میلی‌گرم کلروژنیک اسید در هر لیتر قهوه معمولی یافت میشود و میزان کلروژنیک اسید موجود در قهوه سبز به مراتب بیشتر از این مقدار است. کلروژنیک اسید همچنین در میوه‌هایی چون: سیب , بادمجان و گوجه فرنگی و بلوبری و توت فرنگی و سیب زمینی یافت میشود. کلروژنیک اسید به عنوان یک آنتی اکسیدان در سیستم عصبی فعالیت می‌کند و عوامل ایجاد کننده التهاب در سیستم عصبی را سرکوب می‌نماید و به عنوان یک ملین در افراد مبتلا به یبوست کاربرد دارد.
مقدار بالای کلوروژنیک اسید در قهوه سبز به کم شدن چربی بدن توسط افزایش سوخت و ساز بدن و استفاده از چربی ذخیره شده در بدن کمک می‌کند. تحقیقات بسیار زیادی روی عصاره قهوه سبز انجام شده است که به عنوان یک رژیم های لاغری ، رژیم های چاقی – مهم برای کاهش وزن شناخته میشود. این تحقیقات نشان دادند که کلوروژنیک اسید موجود در قهوه سبز ۴۵درصد به کاهش جذب چربی‌ای که در غذای مصرفی وجود دارد و تحریک متابولیسم کمک می‌کند.آنتی اکسیدان اصلی در عصاره قهوه سبز یعنی اسید کلوروژنیک، در آزاد شدن آنزیم G6P به وجود می‌آید که به طور محسوسی در تعادل قند خون نقش اساسی ایفا می‌کند، در نتیجه برای دیابتیها دریافت این مکمل می‌تواند مفید باشد. همچنین دیابتیها می‌توانند از کاهش وزن‌شان که با استفاده از قهوه سبز به وجود می‌آید فواید زیادی ببرند. اسید کلوروژنیک، ترکیب اصلی قهوه سبز، یک آنتی اکسیدن طبیعی بسیار قوی است که با رادیکال‌های آزاد موجود در خون می‌جنگد. تاثیر آن روی روند پیری و بهتر شدن جریان خون و سفت شدن ماهیچه‌ها است.
چگونه عصاره قهوه سبز بر کاهش وزن تاثیر می‌گذارد؟
عصاره قهوه سبز از جذب شدن قند درون نشاسته غذاها جلوگیری می‌کند همچنین کالری دریافتی را به خصوص بعد از خوردن غذا کاهش می‌دهد. از طریق جلوگیری از جذب گلوکز، هم BMIو هم چربی بدن کاهش پیدا خواهد کرد. همچنین اسید کلوروژنیک از جذب چربی در روده جلوگیری می‌کند و متابولیسم چربی را در کبد افزایش می‌دهد. دانه قهوه سبز اشتها را کم می‌کند، متابولیسم را افزایش می‌دهد و چربی سوزی را سریع‌تر می‌کند. با سوزاندن چربی، عضلاتتان به طور طبیعی بیشتر مشخص می‌شوند و البته قهوه سبز به دفع سموم بدن کمک می‌کند.
علیه سنگ کیسه صفرا
برای پیشگیری و درمان سنگ‌های کیسه صفرا گیاهان صفرا آور کاربرد دارند. گیاهان صفراآور به گیاهان دارویی اطلاق میشود که جریان صفرا را از کیسه صفرا به سمت روده افزایش می‌دهند. کلروژنیک اسید موجود در قهوه سبز یک صفراآور است که از تجمع صفرا در کیسه صفرا جلوگیری می‌کند و مانع از تشکیل سنگ‌های صفراوی میشود. از منابع اصلی این ماده شیمیایی، قهوه و بالاخص قهوه سبز است.
دانه‌های قهوه سبز متشکل از ۶-۷ درصد کلروژنیک اسید هستند و قهوه بو داده شده و رست شده مقدار کمتری از آن دارد و درحقیقت کلروژنیک اسید موجود در آن به مواد دیگری تبدیل شده‌اند. مصرف روزانه قهوه سبز ریسک ابتلا به بیماری‌های کیسه صفرا، سیروز کبدی و سرطان کبد را کاهش می‌دهد. این مسئله به خاطر اثرات آنتی اکسیدانی قهوه سبز می‌باشد. همچنین وجود کلروژنیک اسید در قهوه سبز از دیگر علل ضد سرطانی بودن این گیاه است.
قهوه سبز برای دیابت بهتر از قهوه معمولی
کلروژنیک اسید: کلروژنیک اسید موجود در قهوه سبز اثرات ضددیابتی بیشتری به نسبت کافئین دارد. این ماده جذب گلوکز غذا توسط روده‌ها را کاهش می‌دهد و نیز جذب گلوکز موجود در خون توسط ماهیچه‌ها را افزایش می‌دهد. هر دوی این عوامل باعث کاهش گلوکز موجود در خون میشود و در نتیجه قند خون کاهش می‌یابد. همچنین کلروژنیک اسید با کاهش مقاومت سلول‌ها به انسولین منجر به افزایش جوابدهی سلول‌ها به فرمان انسولین میشود و با مهار تولید گلوکز در بدن اثرات ضددیابتی خود را اعمال می‌کند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.