نام علمی: Zingiber officinalis Rosc
نام فرانسوی: Gingembre
نام انگلیسی: Ginger
نام‌های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، زنجبیل، زنجفیل و زنجبیل هندی نامیده شده است.
تیره گیاه: زنجبیل Zingiberaceae
نوع گیاه: بوته
مشخصات ظاهری: گیاهی است علفی، چندساله و دارای ۲ الی ۳ ساقه شبیه نی به ارتفاع حدود ۷۰ سانتی‌متر، گاهی موارد بیشتر و ساقه زیرزمینی گیاه که به آن زنجبیل می‌گویند ضخیم، غده‌ای شکل، ناهموار، گره‌دار و ناصاف می‌باشد. برگ‌های آن متناوب، دم‌برگ‌دار، بیضوی، دراز و نیزه‌ای که دم‌برگ‌ها قسمتی از ساقه‌ها را در آغوش می‌گیرند. در انتهای ساقه، گل‌دهنده و گل‌های آن مجتمع به صورت سنبله و به رنگ زرد روشن و منقوش به لکه‌های قهوه‌ای می‌باشند.
رویش جغرافیایی: در اغلب نقاط حاره‌ای جهان خصوصاً در نواحی حاره‌ای کشورهای آسیایی از جمله در هند و چین روییده و کاشته می‌شود.
طبیعت: طبق نظر حکمای طب سنتی، طبیعت آن خیلی گرم و کمی خشک می‌باشد.
بخش مورد مصرف: غده زیرزمینی (زنجبیل).
ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در آن: اسانس روغنی فرّار (شامل کامفن، فلاندرن، زینجی برن، سینئول، سیترال وبورنئول)، جین جرول، شوگائول، زینجی برول، زینجرون، ترپن، رزین، نشاسته، پروتئین و چربی در آن تشخیص داده شده است.
نحوه مصرف: معمولاً زنجبیل را به صورت سائیده استفاده می‌کنند و در صنایع غذایی نیز کاربرد دارد. زنجبیل نسائیده (زنجبیل قلم) را نیز به صورت دم‌کرده استفاده می‌کنند و در طب سنتی برای درمان بیماری‌ها، نحوه و مقدار مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز می‌کند.
خواص درمانی: کاهنده کلسترول بد خون، ضد تجمع پلاکت‌ها، ضد انعقاد خون قوی و جلوگیری‌کننده از لخته شدن خون در رگ‌ها، ضد اسهال، حاوی آنتی‌بیوتیک، مقوی قلب، صفرابر، محافظ کبد، تصفیه‌کننده خون، افزاینده اسپرم و تقویت‌کننده نیروی جنسی، ضد تهوع، برطرف‌کننده ویار، ضد نفخ، تقویت‌کننده معده، انرژی‌زا، تقویت‌کننده هوش و حافظه، خارج‌کننده گازهای روده‌ای، کاهنده فشار خون، برطرف‌کننده عفونت‌های روده‌ای، اشتهاآور، تحلیل‌برنده ورم‌های مفاصل، مسکن سردرد، بازکننده گرفتگی صدا، خلط‌آور، دفع‌کننده سموم حیوانی وارد شده به بدن، نظم‌دهنده قاعدگی‌های با تأخیر، کمک‌کننده به گردش بهتر خون، ضد سرفه، ضد یرقان، مفید برای سرماخوردگی، آشفتگی بدن و دل به‌هم‌خوردگی در مسافرت می‌باشد.
تذکر: استفاده از زنجبیل برای خانم‌های باردار و مادران شیرده مضر است. زیاده‌روی در مصرف آن حرارت بدن را افزایش داده و سبب ایجاد ناراحتی‌هایی در حلق می‌گردد. مقدار مصرف معمول آن، یک گرم در روز می‌باشد. بیماران دیابتی و اشخاصی که مبتلا به بیماری‌های مزمن کبدی و بیماری‌های قلبی می‌باشند و افرادی که داروهای ضد انعقادی خون از جمله آسپرین استفاده می‌نمایند باید از مصرف زنجبیل پرهیز کنند.
منابع و مآخذ:
- گیاهان دارویی (دکتر زرگری، علی)
- معارف گیاهی (میرحیدر، حسین)
- شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران (دکتر مظفریان، ولی‌الله)
- مرجع کامل گیاهان دارویی و معطر (مهندس فرزاد، محمدعلی)
- شفا (دکتر رجحان، محمدصادق)
- خوردنی‌های شفابخش و مضرات آن‌ها (نعیمی، محمدحسن)
- از سیر تا پیاز (دکتر پورعبدالله، عبدالله)
- آلوئه‌ورا گیاه هزار درمان (مهندس موسوی، فخرالسادات / استکی، معصومه)
- اسرار گیاهان دارویی (حاجی شریفی، احمد)
- گیاهان معجزه‌گر (دکتر خوش‌بین، سهراب)
- سیاهدانه، دانه شفابخش (نویمایر، یوزف)
- اطلس مصور گیاهان دارویی (کیانی، کاظم)
- فرهنگ جامع کلینیکی گیاهان دارویی (دکتر اکبرزاده پاشا، حجت‌الله)
- گزیده گیاهان دارویی (دکتر صمصام شریعت، سید هادی)
- خواص طبیعی میوه‌ها و سبزیجات (دکتر آذر، ماهیار / دکتر اصلان‌آبادی، سعید / دکتر اصلان‌آبادی، ناصر / دکتر امام، مهدی / دکتر پادراد، سوزان / دکتر حسین‌پناه، رامین / دکتر ساداتیان، سید اصغر / خلاصی، مرجان / دکتر علویان، سید موید / دکتر فلسفی، حمیده / دکتر قاضی‌زاده، شیرین / دکتر لسان پزشکی، محبوب / دکتر هاشمی، سونیا)
- فرهنگ مصور گیاهان دارویی (رحیمی‌نیا، مصطفی)
- طب الصمصام (صانعی، صمصام)
- گیاهان دارویی شاخص در پزشکی و صنایع (دکتر قاسمی دهکردی، نصرالله)
- دایره المعارف گیاهان دارویی (دکتر کرمعلی، جواد)
- گیاهان دارویی (ولاگ، ژان / استودولا، ژیری)
- گیاهان دارویی و نحوه و کاربرد آن‌ها (استاد خسروی، سید مهدی)
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.